Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
krwawienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. krwawić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krwawienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. krwawienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} wypływanie krwi; krwotok : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krwawienie — n I 1. rzecz. od krwawić. 2. lm D. krwawieniewień «wypływ krwi z naczyń krwionośnych; krwotok» Krwawienie miesiączkowe. Krwawienie z nosa … Słownik języka polskiego
kleszczyki — blp, D. ów zdr. od kleszcze w zn. 1. ∆ med. Kleszczyki chirurgiczne «narzędzie używane podczas operacji do chwytania tkanek i zaciskania przeciętych naczyń, aby zatrzymać krwawienie» … Słownik języka polskiego
menstruacja — ż I, DCMs. menstruacjacji; lm D. menstruacjacji (menstruacjacyj) «krwawienie z dróg rodnych, powtarzające się co miesiąc u kobiet dojrzałych płciowo, ustające w okresie przekwitania; miesiączka, period» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
miesiączka — ż III, CMs. miesiączkaczce; lm D. miesiączkaczek «krwawienie z dróg rodnych u dojrzałych płciowo kobiet i samic niektórych ssaków, powtarzające się przeciętnie w odstępach miesięcznych, związane z cyklem płciowym; menstruacja, period» … Słownik języka polskiego
nóż — m II, D. noża; lm M. noże, D. noży «narzędzie do krajania, cięcia itp., składające się z metalowego ostrza osadzonego na trzonku; przyrząd do skrawania, cięcia itp. w różnego rodzaju urządzeniach mechanicznych» Długi, krótki, cienki, szeroki,… … Słownik języka polskiego
period — m IV, D. u, Ms. perioddzie; lm M. y «okresowe krwawienie z dróg rodnych u dojrzałych płciowo kobiet i samic niektórych ssaków związane z cyklem płciowym, występujące przeciętnie co 28 dni; menstruacja, miesiączka» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
skaza — ż IV, CMs. skazazie; lm D. skaz 1. «usterka, wada, np. jakiegoś przedmiotu, towaru, w postaci rysy, pęknięcia, plamy itp.» Szkło ze skazami. Brylant bez skazy. Skaza w materiale, na materiale. przen. Skaza na honorze, na sumieniu. Człowiek bez… … Słownik języka polskiego
ustać — I dk, ustanę, ustaniesz, ustanie, ustań, ustał ustawać ndk IX, ustaję, ustajesz, ustaćwaj, ustaćwał 1. «przestać trwać, zakończyć się, urwać się, przeminąć» Ulewa, wiatr, śnieg ustaje. Stukanie do drzwi nie ustawało. Krwawienie ustało.… … Słownik języka polskiego
czerwonka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czerwonkance, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ostra choroba zakaźna wywoływana przez bakterie, objawiająca się wysoką gorączką i biegunką, której towarzyszy krwawienie; dyzenteria {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dżuma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dżumamie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ciężka choroba zakaźna przenoszona ze szczurów na człowieka przez pchły; jej objawami są zmiany zapalne węzłów chłonnych i niewydolność krążenia bądź też zapalenie płuc i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
